Door Erik Groels

2016 - mei

Elke keer als ik weer een bericht lees over inbraken, vernielingen, mishandelingen en ongelukken ben ik weer geschokt over hoe de mens in elkaar zit. Wat wil men hiermee bereiken? Zelfbejag? Zelfverrijking? Haantjesgedrag? Eigenbelang? Extra geschokt ben ik ook nog eens als dat bij “ons” in de Reeshof gebeurt. Over vernielingen van auto’s, auto- en woninginbraken lezen we helaas al lange tijd. Zijn wij niet opgevoed om van andermans eigendommen af te blijven? Dit criminele gedrag mag wat mij betreft zwaar gestraft worden. Helaas ben ik ook geschokt over het gedrag van sommige weggebruikers. Haastig gedrag met risico voor eigen leven, vind ik een prima keuze, maar dat andere weggebruikers daar ook de dupe van moeten worden, noem ik ook crimineel gedrag. En helaas zijn de volgende 2 voorbeelden daar een ernstig bewijs van:

• Bewoner 1: “De Koolhovenlaan is een 30 kilometerweg. Verbaast ben ik al lang niet meer, als ik moeders als gekken door de Koolhovenlaan zie racen. Druk, druk, druk, altijd te laat op weg naar de volgende afspraak. Op de achterruit een raamsticker “Pas op, baby aan boord” of roze zonnegordijntjes om hun eigen kindjes te beschermen tegen de felle zon. Maar ondertussen wel met 60 kilometer of meer door onze straat scheuren. De kinderen in de Koolhovenlaan zijn niet belangrijk, die op de achterbank van je auto wel.”
• Bewoner 2: “Ik was vandaag met 2 jonge kinderen op de achterbank op 1 seconde na morsdood! Bij het links afslaan van de Burgemeester Bechtweg de Koolhovenlaan in, rijd ik door het groene verkeerslicht terwijl er aan de overkant 4 auto's staan te wachten. Daarachter komt een auto opduiken met een snelheid van 100 km/uur en deze vliegt door het rode licht, waardoor ik enorm op de rem moet staan om hem te ontwijken. Hij staat ook boven op zijn rem, draait volledig om zijn as en staat 30 meter verderop stil. Hij kijkt verschrikt op en zet hem in zijn eerste versnelling en rijdt weer door. Door het oog van de naald…”

Levens worden misschien op het nippertje gered, maar wanneer zullen we in onze wijkkrant lezen dat een ongeval fataal is geworden? Moeten we dit niet voor zijn door ons verantwoordelijk te gedragen? Heeft haastig gedrag voorrang op het leven van een ander? We kunnen boos wijzen naar een ander of naar de gemeente, maar verander de wereld en begin bij jezelf.