Menselijke en betaalbare warmte
Door Debby Struijk
2013 - december
Waar zou een mens zijn zonder warmte? Zeker in de koude wintermaanden en in deze decembermaand van feestdagen waarbinnen familie, vrienden en medemens een centrale rol spelen. Letterlijke warmte, warmte om je in te hullen na een koude decemberdag buiten te hebben doorgebracht, warmte die wordt opgewekt om vervolgens een heerlijke maaltijd mee te bereiden. Warmte van het lichaam van je geliefde waar je lekker tegen aankruipt op de bank voor de open haard of in bed bij het slapen gaan.
Maar ook figuurlijke warmte, de warmte die je voelt van je familie, vrienden, collega's, buren en omwonenden in de vorm van steun en compassie wanneer -even sprekend voor mijzelf- je wereld onder je voeten vandaan is gezakt omdat je je allerliefste hebt verloren aan de meest agressieve hersentumor, waar zelfs in deze tijd van medische hoogstandjes nog geen kruid tegen gewassen is. Warmte opgewekt door een fantastisch burgerinitiatief om een vuist te maken tegen de macht van het monopolie van Essent dat al jaren volgens de initiatiefnemers en hun aanhangers veel te hoge tarieven hanteert voor de geleverde stadsverwarming. Een vorm van warmte waartoe je als Reeshofbewoner verplicht bent gesteld deze af te nemen, een andere keuze heb je namelijk niet. Twee totaal verschillende vormen van warmte, maar beiden onontbeerlijk om op een behaaglijke manier te leven binnen een wijk welke hard op weg is om straks de 50.000ste bewoner te verwelkomen.
Als lid van de wijkraad en zomaar een willekeurige bewoner van Reeshof maak ik van de gelegenheid gebruik om op deze plek de noodzaak van de behoefte aan zowel die letterlijke als de figuurlijke warmte te benadrukken. Voor mezelf, werkzaam binnen de journalistiek, is deze column een van de eerste teksten, zo niet het allereerste stukje tekst dat ik weer voor een groter publiek publiceer sinds het overlijden van mijn prachtvent en trotse vader van onze 'Magnificent Seven' (zeven kids) op 1 maart 2012. Een titel die ik ze eerst grappend toebedeelde, maar die ze nu dubbel en dwars waard zijn na samen met mij al ruim anderhalf jaar staande te blijven met een kracht en warmte die ik niet voor mogelijk had kunnen houden. De geboorte van een prachtige kleinzoon, amper enkele maanden na Arjan's dood, deed daar aan menselijke warmte en bliksemafleider van het vreselijke verdriet over zijn gemis, nog eens een schepje bovenop.
Als onwetende en roepende in de woestijn van de wereld van nabestaanden, informeerde een vriendin (en tevens ook jonge weduwe) van mij binnen het circuit van maatschappelijk werk naar de mogelijkheden voor lotgenotencontact onder jonge mensen die hun levenspartner hebben verloren. Op zoek naar menselijke warmte en steun van lotgenoten kwam zij echter van een koude kermis thuis. Hoewel er meerdere jonge weduwen in de rij stonden voor het opstarten van een lotgenoten groep voor jonge mensen in de rouw werd hen doodleuk verteld dat de dood van hun allerliefste nog te 'vers' was, te kort geleden om zich bij zo'n groep aan te kunnen sluiten en erover te praten.
"Wie ben jij dat je kunt stellen en beoordelen dat het voor hen en mij te vroeg is om daarover met elkaar ervaringen uit te wisselen?" was mijn eerste reactie bij het horen van deze absurde afwijzing. Zelfs hier wordt die betuttelende vinger meteen weer de lucht in gestoken terwijl de ervaringsdeskundigen zelf staan te popelen om bij elkaar te komen. Onbegrijpelijk.
Gevoed door deze persoonlijke ervaring en me bewust van de behoefte die kennelijk onder bewoners leeft, ga ik vanuit mijn rol als lid van de wijkraad op zoek naar die menselijke warmte. Ga ik mijn licht opsteken binnen de wereld van overlijden, rouw en maatschappelijk werk met de bedoeling iets te kunnen betekenen voor met name jonge mensen in de rouw, een vergeten groep, om deze behoefte aan lotgenoten contact voor hen een gezicht te geven.
Namens bestuur en leden van de wijkraad wil ik vanaf deze plek alle bewoners van onze prachtige wijk in alle opzichten fijne feestdagen en een bijzonder goed, maar vooral gezond en warm 2014 toewensen.